Ben arkandan sadece baktım
Oysa söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki
Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini
Gidersen sönecek içimdeki ateş
ve bir daha hiç kimse yakamayacak
Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi
O karanlıkta yolumu kaybedeceğim diyecektim sana
Konuşamadım
Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım
Öylesine acıdıki içim, tutup koparsalardı kolumu
bacağımı bu kadar acı duymazdım
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden
Ağlayamadım
Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa
Tutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek
tutkum hayatı seninle sadece paylaşmaktı
Anlatamadım
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten
Ürperdin yine biliyorum
Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini
Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu
Tutamadım
Bir yıkım gibiydi gidişin
Sen adım adım uzaklaşırken benden
Çöküp kaldı bedenim olduğu yere
Nice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilmişti
Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım.
Kalkamadım
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum
Hazırdım gidişine
Kaçak zamanları yaşıyorduk
Zaman bitecek ve sen gidecektin
Bense gidişinin ertesi günü
Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım
Başlayamadım
Bir şey söyledin mi giderken
Kal dememi istedin mi
Son bir kez seni seviyorum dedin mi
Bekle beni döneceğim" diye umut verdin mi
Beynim öylesine uğulduyorduki
Duyamadım
Nereye gittiğin önemli değildi
Binlerce kilometre uzakta da olsan
iki metre ötemde de farketmiyordu
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu
Kurtulmalıydım senden
bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım
Kurtulamadım
Unutulanların arasına katılmalıydım
Anıları bir sandığa koyup
hayatı bir yerinden yakalamalıydım
Bu aşk noktalanmalıydı bu sevdadan vazgeçmeliydim
Yapamadım
Bir okyanusun ortasında
tek küreği kaybolmuş sandalda
Dev dalgalarla boğuşan bir denizciyim şimdi
Bil ki sevmekten vazgeçmedim seni
Bil ki seninle birlikte sevdanı da taşıyacağım yüreğimde
Bil ki seni Unutamadım.