ARAMAYIN BENİ

Bu karanlık dünyada yapayalnızım şimdi
Gözyaşlarım artık akmıyor
Acılar öyle bir sarmış ki bedenimi
Zehirliyor gittikçe beni
Yanıyorum bitiyorum acılarımla başbaşa
Bir gölge var sanki etrafımda
Ya da ben yanlış görüyorum
O gölge yalnızlık mı acaba
Acılarım mı dertlerim mi hep yanımda
Benimle birlikte olan
Çözemiyorum öyle zor ki bu hayat denen bilmece
Herşey herkes yalan
Tek doğru var adı acı
İnsanı yaktıkça yakan
Herşeyi ama herşeyi anlamsızlaştıran
Hayatta tek bir umut bile bırakmayan...
Kaybolmak yokolmak ölmek istiyorum acılarımla
Ağlamak istiyorum hıçkırıklara boğulurcasına
Hayat sırtını dönmüş yüzünü çevirmiş bana
Herkes bana yabancı artık
Bu dünyadan değilim sanki
Başka bir yerlerden,acı çekmek için gönderilmişim sanki
Umrumda değil hiç birşey
Yaşıyorum ama ölü gibiyim
Karanlıklar hep benimle
Akşamlar öyle bir hapsetmiş ki beni
Güneş doğmuyor artık karanlık gecelerime!
Öyle bir boşluktayım ki
Çıkamıyorum düze ne kadar istesemde
Ben böyleyim işte
Kaybolan akşamların ıssız ufkundayım
Aramayın sormayın nerdeyim
Çünkü ben her acının olduğu
Güneşin hiç doğmadığı yerdeyim.

SAĞOL Ama şiirle işim o maz pek

güzel siir sanki kendi icimdekileri anlatmis benim icin
paylasim icin saol

cok güzel..

rıca ettim damarcı insanlar

Bu karanlık dünyada yapayalnızım şimdi
Gözyaşlarım artık akmıyor
Acılar öyle bir sarmış ki bedenimi
Zehirliyor gittikçe beni
Yanıyorum bitiyorum acılarımla başbaşa
Bir gölge var sanki etrafımda
Ya da ben yanlış görüyorum
O gölge yalnızlık mı acaba
Acılarım mı dertlerim mi hep yanımda
Benimle birlikte olan
Çözemiyorum öyle zor ki bu hayat denen bilmece
Herşey herkes yalan
Tek doğru var adı acı
İnsanı yaktıkça yakan
Herşeyi ama herşeyi anlamsızlaştıran
Hayatta tek bir umut bile bırakmayan...
Kaybolmak yokolmak ölmek istiyorum acılarımla
Ağlamak istiyorum hıçkırıklara boğulurcasına
Hayat sırtını dönmüş yüzünü çevirmiş bana
Herkes bana yabancı artık
Bu dünyadan değilim sanki
Başka bir yerlerden,acı çekmek için gönderilmişim sanki
Umrumda değil hiç birşey
Yaşıyorum ama ölü gibiyim
Karanlıklar hep benimle
Akşamlar öyle bir hapsetmiş ki beni
Güneş doğmuyor artık karanlık gecelerime!
Öyle bir boşluktayım ki
Çıkamıyorum düze ne kadar istesemde
Ben böyleyim işte
Kaybolan akşamların ıssız ufkundayım
Aramayın sormayın nerdeyim
Çünkü ben her acının olduğu
Güneşin hiç doğmadığı yerdeyim.


sanki beni anlatmışş